ظروف نچسب اغلب یکی از ظروف مورد علاقه آشپزخانه هستند زیرا غذا به سطح آن نمی‌چسبد و به راحتی می‌توانید شام را بدون دردسر تمیز کردن زیاد آماده کنید.
از زمانی که دانشمندان اولین قابلمه تفلون عروس سایز 42 نچسب را در سال 1954 ایجاد کردند، محبوبیت وسایل ضروری آشپزخانه افزایش یافت، اما همه‌گیری کووید-19 باعث افزایش یافت.
تقاضای بازار برای ظروف نچسب در سال 2020 به 206.1 میلیون دستگاه در سرتاسر جهان رسید و انتظار می‌رود که با توجه به ترجیح فزاینده نسبت به آن، حتی بیشتر افزایش یابد.
پوشش نچسب از یک فلوروپلیمر مصنوعی به نام پلی تترا فلوئورواتیلن (PTFE) ساخته شده است که بیشتر با نام تجاری تفلون شناخته می شود.
گزارش سال 2022 سازمان غیرانتفاعی مرکز اکولوژی نشان می دهد که 79 درصد از قابلمه تفلون های پخت نچسب و 20 درصد قابلمه تفلون های پخت نچسب با PTFE روکش شده اند.
در یک مطالعه جدید Science of The Total Environment، نویسندگان فرآیند پخت و پز را با قابلمه‌ها و ماهیقابلمه تفلون‌های نچسب مختلف با استفاده از تراش‌های ساخته شده از مواد مختلف مانند فولاد یا چوب شبیه‌سازی کردند.
آنها دریافتند که ظروف نچسب که عمدتاً با تفلون پوشانده شده اند، در صورت داشتن ترک سطحی، ممکن است حدود 9100 ذره پلاستیکی را در طول فرآیند پخت آزاد کنند.
اگر چیزی پوشش را بشکند، حدود 2،300،000 میکروپلاستیک و نانوپلاستیک ممکن است آزاد شود و به طور بالقوه به مواد غذایی راه پیدا کند.
این ترک‌ها مشکل‌ساز هستند زیرا PTFE در زیر مواد پر و پلی فلورینه (PFAS) قرار می‌گیرد، گروهی از مواد شیمیایی که در محیط تجزیه نمی‌شوند، خاک و آب را آلوده می‌کنند و در بدن موجودات زنده تجمع می‌یابند.
هنگامی که میلیون‌ها ذره پلاستیکی PFAS آزاد می‌شوند، برای مدت طولانی در اکوسیستم گردش می‌کنند و این توضیح می‌دهد که چرا معمولاً به آنها “مواد شیمیایی برای همیشه” می‌گویند.
شیوع گسترده آن در محیط ممکن است قرار گرفتن انسان در معرض PFAS را افزایش دهد و به طور بالقوه منجر به اثرات سلامتی مانند تغییر متابولیسم، افزایش خطر اضافه وزن یا چاقی و کاهش توانایی در مبارزه با عفونت ها شود.
نویسندگان میزان انتشار ذرات پلاستیکی از ظروف نچسب را با اسکن سطوح مختلف قابلمه‌های نچسب برای تولید داده اندازه‌گیری کردند.
چنگ فانگ، پژوهشگر ارشد در مرکز جهانی اصلاح محیط زیست (GCER) در دانشگاه نیوکاسل در استرالیا، که در این مطالعه مشارکت داشت، می‌گوید، سپس داده‌ها با استفاده از سه الگوریتم برای تجسم مستقیم میکروپلاستیک‌ها و نانوپلاستیک‌ها به تصویر تبدیل شدند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.